Δεν ξέρω για σας, αλλά για μένα το "σοκοτόπουλο" ήταν μια γευση - απωθημένο, μια γευση που ήθελα να τη δοκιμάσω πολλά χρόνια, από τότε που μου μπήκε η ιδέα από την ταινία chocolat. Δεν το τολμούσα όμως, γιατί πάντα τελευταία στιγμή δίσταζα, πιστεύοντας πως θα είναι αποτυχία και θα πάει χαμένο το κοτόπουλο... :p
Με αφορμή όμως αυτό το blog ήταν μια καλή ευκαιρία επιτέλους να το δοκιμάσω! Οπότε το είπα και στη spirou και αρχίσαμε να ψάχνουμε για συνταγές. Η μαμά συνταγή προέρχεται από την φυλή των Αζτέκων, των πρώτων καλλιεργητών των κακαόδεντρων. Περιλαμβάνει πάνω από 20 υλικά και είναι πανάρχαια! Ε, οκ είπαμε ας κάνουμε κάτι πιο απλό και λιγότερο επώδυνο για το στομάχι... Οπότε και βρήκαμε την συνταγή αυτής της θείτσας που το έχει απλουστεύσει αρκετά, κρατώντας τα βασικά του στοιχεία και χωρίς να το "μπασταρδεύει" ( υπήρχαν άλλες συνταγές με μερέντα και φυστικοβούτυρο).
Με αφορμή όμως αυτό το blog ήταν μια καλή ευκαιρία επιτέλους να το δοκιμάσω! Οπότε το είπα και στη spirou και αρχίσαμε να ψάχνουμε για συνταγές. Η μαμά συνταγή προέρχεται από την φυλή των Αζτέκων, των πρώτων καλλιεργητών των κακαόδεντρων. Περιλαμβάνει πάνω από 20 υλικά και είναι πανάρχαια! Ε, οκ είπαμε ας κάνουμε κάτι πιο απλό και λιγότερο επώδυνο για το στομάχι... Οπότε και βρήκαμε την συνταγή αυτής της θείτσας που το έχει απλουστεύσει αρκετά, κρατώντας τα βασικά του στοιχεία και χωρίς να το "μπασταρδεύει" ( υπήρχαν άλλες συνταγές με μερέντα και φυστικοβούτυρο).
Διαδικασία και συμπεράσματα στο απο πάνω βίντεο, το μόνο που έχω να προσθέσω από μεριάς μου είναι ότι για το δικό μου γούστο τουλάχιστον ήθελε και μια κουταλίτσα ζάχαρη (ή λίγο κέτσαπ ή ίσως και merenda γιατί όχι...) γιατί το κακάο πικρίζει λίγο. Κατά τα άλλα, είναι μια δυνατή συνταγή για ένα ξεχωριστό γεύμα!
Και εις άλλα με υγεία!
spirou: ας σημειωθεί ότι δε μου πολυαρέσει έτσι κι αλλιώς το κοτόπουλο!
8 comments:
Τρέμε Μαμαλάκη!
Μ'αρέσει πάντως η διπλωματική ειλικρίνια της σπιρού: "Δεν θα το ξανατρωγα αλλά είναι ωραίο..."
σκιάζομαι ακόμα και να δώ το βίντεο είναι η αλήθεια...
Καλά μαγειρέματα πάντως :)
Χαχαχα κι όμως, όταν ο Γιώργος, στη δεύτερη μερίδα του πρόσθεσε μερέντα και φυστικοβούτυρο και έδωσε και σε φίλο του, ήταν πολύ καλύτερο και ο φίλος δεν κατάλαβε ότι έτρωγε σοκολάτα!!
Ευχαριστούμε mahler!!
1) Ποοοοολύ κρεμμύδι... <)
2) Να κι ένα πιάτο, για ένα back-up πλάνο, μη μείνουμε νηστικοί βρε αδερφέ!!!
3) Και ο αφοπλιστικός "συμβιβασμός" (καθόλου θα έλεγα!): τουλάχιστον δεν είναι αηδία... :P
Spirou, είσαι υπερβολική! :)
χαχαχαχα το έχω αυτό κακό! χαχαχαχαχα
Σπυρού μου, η σοκολάτα δεν μου είναι άγνωστη ακόμη και μέσα στο δικό μας στιφάδο. Όχι πολύ, ένα κυβάκι ας πούμε σε μέγεθος. Το ίδιο έχω βάλει και σε συνταγή τσίλι κον κάρνε. Αλλά όχι σκέτο κακάο. Σοκολάτα υγείας ή κουβερτούρα. Η συνταγή σας ήθελε λίγη ζάχαρη για την ντομάτα έτσι κι αλλιώς οπότε θα ισορροπούσε το πικρό του κακάο. Αλλά τι στα λέω αφού δεν πρόκειται να ξαναδοκιμάσεις;
Φιλάκια
αχ μόλις τώρα είδα το σχόλιο βρε marimar, αλλά γέλασα με την ψυχή μου! Ναι,δε θα δοκιμάσω, αλλά είναι καλό να το ξέρω και ίσως κάποτε, πού ξέρεις...!
Post a Comment